ΗΜΕΡΑ (ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ)

Στήν ἑλληνική μυθολογία ἡ Ἡμέρα ὑπῆρξε ἡ θεότητα ποῦ προσωποποιοῦσε τό φῶς τῆς ἠμέρας. Κατά τή γενικότερη παράδοση (π.χ. «Θεογονία» τοῦ Ἠσιόδου, 124-125), ἦταν θυγατέρα τῆς Νυκτός καί τοῦ Ἐρέβους καί ἀδελφή τοῦ Αἰθέρα. Ὁ Ὑγίνος πάντως ἀναφέρει πῶς ἦταν κόρη τοῦ Χάους καί τῆς Καλιγούς, καί ἀδελφή τοῦ Ἐρέβους καί τῆς Νυκτός. Τέλος, κατά τούς Ὀρφικούς, ἡ Ἠμέρα ἦταν κόρη τοῦμΤιτάνα Ἤλιου, μαζί μέ τόν ὀποῖο λατρευόταν στήν Κῶ.

Ἡ Ἠμέρα ἀναφέρεται ὅτι παντρεύτηκε τόν Ἀστραίοή καί τόν ἴδιο της τόν ἀδελφό, τόν Αἰθέρα. Παιδιά τῆς Ἠμέρας ἦταν ἡ Ἀστραῖα (σύμφωνα μέ τήν πρώτη ἐκδοχή), ὁ Βροτός, ὁ Οὐρανός, ἡ Γαῖα καί ἡ Θάλασσα. Στόν Ἠσίοδο ἡ Ἠμέρα συγχέεται μέ τήν Ἠώ καί στούς τραγικούς καί ἄλλους ποιητές τἀ δύο αὐτά πρόσωπα ταυτίζονται, λ.χ. ἀναφέρεται πῶς ἡ Ἠμέρα ἦταν σύζυγος τοῦ Τίθωνα καί μητέρα τοῦ Μέμνονα, ἤ πῶς ἀγάπησε τόν Κέφαλο.

Στήν Ἀγορά τῶν Ἀθηνῶν ὑπήρχαν πήλινα ἀγάλματα τῆς Ἠμέρας προερχόμενα ἀπό τή στέγη τῆς «Βασιλείου Στοᾶς» ὄπου, ἀρχικῶς, εἴχαν τοποθετηθεῖ ὡς «ἀκρωτήρια». Ἀπεικονιζόταν, ἐπίσης, στόν θρόνο τοῦ Ἀμυκλαίου Ἀπόλλωνος, ἐνῶ στῆν Ὀλυμπία, πλησίον τοῦ Ἰπποδαμείου, ὑπήρχαν ἀγάλματα αὐτῆς καί τῆς Θέτιδος νά ἰκετεύουν τόν Δία γιά χάρη τῶν παιδιῶν τους. Ἐν τῷ ναῷ τοῦ Διός στήν Πέργαμο, ἡ Ἠμέρα παριστανόταν στή ζωφόρο τῆς νότιας πλευρᾶς, πίσω ἀπό τή Σελήνη.

Πηγές: 1) Ἠσιόδου, Θεογονία, 2) Emmy Patsi-Garin: «Ἐπίτομο λεξικό Ἑλληνικῆς Μυθολογίας», ἐκδ. οἶκος Χάρη Πάτση, Ἀθῆναι 1969, 3) /www.theoi.com/Protogenos/Hemera.html

Ἀναδημοσίευσις ἀπό Audacia.