ΕΡΩΣ (ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ)
Συμφώνως μέ τήν ὀρφική διδασκαλία, ὁ Ἔρως προῆλθε ἀπό τί «κοσμικό αὐγό» (Κοσμικόν Ὠόν) ποῦ ἄφησε ἡ Νυξ στούς κόλπους τοῦ Ἑρέβους. Ὑπέρ μιᾶς κοσμογονικῆς καταγωγῆς του τίθεται καί ὁ Ἠσίοδος στή Θεογονία, καθῶς ἀναφέρει πώς ὁ Ἔρως προῆλθε ἀπό τό Χᾶος μαζί μέ τή Γαῖα, στοιχεία ἐπίσης χωρίς γεννήτορες.
Ὁ Ἔρως τῆς κοσμογονίας ἐκπροσωπεί τήν φυσική ἐκείνη δύναμη, ἡ οποία ἐνώνει τά πρώτα στοιχειώδη μόρια τῆς ὔλης, σχηματίζοντας τά διάφορα σώματα καί συγκρατεῖ αὐτά καἰ τό σύμπαν μέ τήν ἀκαταμάχητη ἔλξη της. Δἐν μπορεί νά παράγει ἀπό μόνος του τίποτα ἀλλά ζωογονεῖ τό Χᾶος καί τήν Γῆ.
Στή μεταομηρική μυθολογία παρουσιάζονται καί ἄλλοι γεννήτορες τοῦ Ἔρωτα, ἐνῶ συχνά σχετίζεται μέ τή θεά Ἀφροδίτη. Σύμφωνα μέ τή Σαπφῶ εἶναι γιός τῆς Ἀφροδίτης καί τοῦ Οὐρανοῦ, ἐνῶ σύμφωνα μέ τόν Σιμωνίδη τόν Κεῖο εἶναι γιός τῆς Ἀφροδίτης καί τοῦ Ἄρεως. Ἀναφέρεται καί ὡς ὑπηρέτης καί συνοδός τῆς Ἀφροδίτης. Ὁ Αλκαῖος ὁ Μυτιληναῖος ἁναφέρει ὅτι ὁ Ἔρως ἦταν ὑιός τῆς Ἴριδος καί τοῦ Ζεφύρου.
Ἀπό τούς τραγικούς, ἰδιαίτερη σημασία στόν θεό Έρωτα ἀποδίδει ὁ Εὐριπίδης. Ὁ Εὐριπίδης διαχωρίζει τή δύναμη τοῦ Ἔρωτος σέ δύο μορφές: Σέ αὐτή ποῦ μπορεί νά ὀδηγήσει στήν Ἀρετή καί σέ ἐκείνη ποῦ ὀδηγεῖ στήν Ἀθλιότητα. Μέ παρόμοιο τρόπο, στό Συμπόσιο του Πλάτωνα ἐντοπίζουμε τόν «καλό» Ἔρω (ὑιό τῆς Ἀφροδίτης Οὐρανίας) καί τόν «κακό» Ἔρω (ὑιό τῆς Ἀφροδίτης Πανδήμου).
Συμφώνως, μέ τούς Ὄρνιθας τοῦ Ἀριστοφάνους, «ἄνθισε» ἀπό ἔνα αὐγό, καρπό τῆς ἐνώσεως τῆς Νύκτός καί τοῦ Σκότους.
Στά Ἐλευσίνια Μυστήρια, ὁ Ἔρως λατρευόταν ὡς Πρωτόγονος, αὐτός δηλαδή ποῦ γεννήθηκε πρῶτος.
Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἀργότερα στά χρόνια τῆς ἁρχαιότητος, ὁ Ἔρως προέκυψε ὡς ὑιός τῆς Ἀφροδίτης (μέ πατέρα εἶτε τόν Ἄρη, εἶτε τόν Ἤφαιστο).
Πηγές: 1) Ἠσιόδου, Θεογονία, 2) Ακουσίλαος, 3) dimitrischristou.gr/o-theos-erwtas-sxetika/, 4) Βικιπαίδεια
Ἀναδημοσίευσις ἀπό Audacia.
