Tί εἶναι ἡ πατρίδα μας - Ἰωάννης Πολέμης
Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά; Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά; Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ χωριά; κάθε νησάκι της ποὺ ἀχνὰ προβάλλει, κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά; Μὴν εἶναι τάχατε τὰ ἐρειπωμένα ἀρχαία μνημεῖα της χρυσὴ στολή, ποὺ ἡ τέχνη ἐφόρεσε καὶ τὸ καθένα μία δόξα ἀθάνατη ἀντιλαλεῖ; Ὅλ α πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα, καὶ κάτι πού ῾χουμ ε μὲς τὴν καρδιὰ καὶ λάμπει ἀθώρητο σὰν ἥλιου ἀχτίνα καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρὸς παιδιά! Ἰωάννης Πολέμης (1862-1924): ποιητὴς καὶ θεατρικὸς συγγραφέας ἀπὸ τὴν Ἀθήνα. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1862. Η καταγωγή του δικαστή πατέρα του ήταν από την Άνδρο, ενώ η μητέρα του ήταν Αθηναία. Και δύο οικογένειες πάντως είχαν ρίζες βυζαντινές. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα 13 χρόνια του. Ο Πολέμης ανέπτυξε από νωρίς φιλικούς δεσμούς με τον Γεώργιο Σουρή, τον Κρητικό ποιητή Εμμανουήλ Στρατουδάκη και τον Δημήτριο Καμπούρ