ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ '21

  Tὰ ψυχικὰ στοιχεῖα εἶναι γιὰ κάθε ἄνθρωπο, σὲ ὅποιον πολιτισμὸ καὶ ἄν ἀνήκει, οἱ θεότητες μιᾶς ἐσωτερικῆς μυθολογίας. Ὅ,τι εἶναι ὁ Δίας γιὰ τὸν ἐξωτερικὸ Ὄλυμπο εἶναι γιὰ τὸν Ὄλυμπο τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου, ὑπαρκτὸς καὶ διακριτὸς γιὰ κάθε Ἕλληνα, ὁ νοῦς , ποὺ κάθεται στὸν πιὸ ψηλὸ θρόνο, πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα μέρη τῆς ψυχῆς. Ὅ,τι εἶναι γιὰ μᾶς ὁ «θεός», ὁ θεὸς ὡς πνοὴ τοῦ κόσμου, ὡς ἡ δύναμη τοῦ σύμπαντος, ὡς ἡ ἁπανταχοῦ παροῦσα δράση καὶ πρόνοια, εἶναι ἡ «βούληση», ποὺ ἀντανακλᾶται ἀπὸ τὸν χῶρο τοῦ κόσμου στὸν φανταστικὸ ψυχικὸ χῶρο καὶ τὴν αἰσθανόμαστε μὲ ἀναγκαιότητα ὡς πραγματικὰ ὑπαρκτή.  [...] Κανένας Ἕλληνας δὲν θὰ χρησιμοποιοῦσε τὴ λέξη φύση ὑπὸ τὴν ἔννοια μιᾶς ἀπόλυτης καὶ σχεδιασμένης δραστηριότητας, ἔτσι ὅπως τὰ κάνει ἡ σύγχρονη βιολογία. Γιὰ μᾶς «ἡ βούληση τοῦ θεοῦ» εἶναι πλεονασμὸς. Ὁ θεός (ἤ «ἡ φύση») δὲν εἶναι παρὰ βούληση. Ὅπως ἡ ἔννοια τοῦ θεοῦ ἀπὸ τὴν Ἀναγἐννηση καὶ ἑξῆς ἀρχίζει ἀνεπαίσθητα νὰ ταυτίζεται μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ἄπειρου χώρου τοῦ σύμπαντος καὶ χάνει τὰ αἰσθη

Στο ξώστεγο στεκόταν του σπιτιού του και τη Σάμο, που τύραννός της ήταν, την κοίταε με καμάρι και χαρά. «Όλα όσα βλέπεις, όλα εγώ τα ορίζω, παραδέξου πως είμαι ευτυχισμένος.» Έτσι λέει στον Αιγύπτιο βασιλιά. «Σ’ ευνόησαν οι θεοί· ναι, αυτό ειν’ αλήθεια· εκείνους που ίσοι πρώτα ηταν μ’ εσένα το σκήπτρο σου τους πιέζει δυνατό. Αλλά ένας ζει που εκδίκηση διψάει· όσο αγρυπνάει του εχθρού σου αυτού το μάτι, καλότυχο πώς θέλεις να σε πω;» Ακόμα ο λόγος έστεκε του ρήγα και νά, σταλμένος απ’ τη Μίλητο, ένας μαντατοφόρος φτάνει βιαστικά. «Αφέντη,» λέει στον τύραννο «έλα βάλε δάφνης χλωρό στεφάνι στο κεφάλι και της θυσίας η κνίσα ας πάει ψηλά· ο εχθρός σου πάει, τον βρήκε το κοντάρι· ο Πολύδωρος, ο άξιος στρατηγός σου, με στέλνει εδώ, το νέο να φέρω αυτό…» Και βγάζει από μια μαύρη ευθύς λεκάνη ένα κεφάλι, ματωμένο ακόμα, πολύ γνωστό, που τρόμαξαν κι οι δυο. Με φρίκη κάνει πίσω ο ξένος ρήγας, με ανήσυχη ματιά, και λέει: «Ωστόσο στην τύχη μη βασίζεσαι πολύ. Μ’ αβέβαιη τύχη ο στόλος σου αρμενίζει σ