ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ '21

Οἱ πρωτόγονοι ἀντιλαμβάνονταν τή γή ὡς τό τεράστιο ὅν ποῦ γεννᾷ ἀσταμάτητα χωρίς ἐξάντληση (γῆ παμμήτωρ). Ἐν τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς γῆς ἔβλεπαν τά φυτά καί τά ζῷα νά γεννιοῦνται ἀδιάκοπα, νά πληθαίνουν καί νά ξαναγυρίζουν πάλι πίσω στό ἔδαφος. Ἡ Γαῖα προϋπῆρχε μέ τό Χᾶος καί τόν Ἔρωτα-Φάνη στή δημιουργία τοῦ Κόσμου. Κατά ἄλλους αὐτές οἱ τρεῖς κοσμικές ὑπάρξεις γεννήθηκαν, κατά ἀντίστροφη σειρά, ἀπό τό Κοσμικόν Ὠόν ὄπως ἀναφέρεται στή Θεογονία τοῦ Ἠσιόδου, τό ὀποῖο προῆλθε ἐκ τοῦ μηδενός, ἐκ τοῦ τίποτα ἤ ἐκ τῆς Νυκτός. Ἡ Γαῖα, στό ἐπίπεδο τῆς Κοσμογονίας, συμβολίζει τήν ὑλική πλευρά τοῖ Κόσμου καί ὄχι τή Γῆ. Τό Χᾶος συμβολίζει τόν Χῶρο τοῦ Σύμπαντος. Ὁ Ἔρως συμβολίζει τήν κινητήρια δύναμη ποῦ ἐνώνει, μεταλλάσσει καί μεταμορφώνει (μορφή, αὐτό ποῦ φαίνεται, ὁ Φάνης) τό Πᾶν. Κατά τον Ἠσίοδο, ἡ Γαῖα μ τό Χᾶος, μέ μεσολάβηση τοῦ Ἔρωτα, γεννοῦν τόν Οὐρανό. Μία ἄλλη ἐκδοχή ταυτίζει τό Χᾶος μέ τόν Οὐρανό καί ὀριοθετεί ἔτσι τή Γαῖα καί τόν Οὐρανό ὡς τό πρῶτο Κοσμικό Ζευγάρι τῆς Δημιουργίας.

Οὐρανός καί Γαῖα Ὁ Οὐρανός θεωρείται ὁ πρῶτος καί μέγας πατήρ θεῶν στήν ἑλληνική Μυθολογία, ἡ γέννησις τοῦ ὀποίου ταυτίσθηκε (μυθολογικά) μέ τήν στιγμή τῆς ανάδειξεως τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς γεννήσεως τῶν Ἐπιστημῶν ἀλλά καί τῶν Γραμμάτων καί Τεχνῶν. Ὁ Οὐρανός  ἦταν ἡ προσωποποίησις τοῦ Ουράνιου θόλου καί κυρίαρχος τῆς πρώτης γενιᾶς στή Γῆ. Ἀπολλόδωρος(1,1,1): Οὐρανὸς πρῶτος τοῦ παντὸς ἐδυνάστευσε κόσμου. Εἶναι ἔνας ἀπό τούς Πρωτόγεννους, ὁ γηραιότερος τῶν Θεῶν τῶν στοιχείων τῆς φύσεως καί ὁ πρωτότοκος γιός τῆς Γαίας, ἡ ὀποία τόν γέννησε τήν ὦρα ποῦ κοιμόταν δίπλα στόν Ἔρωτα χωρίς γονιμοποίηση, «γιά νά τήν περιβάλλει καί γιά νά εἶναι αἰώνιος καί ἀσφαλῆς οἶκος τῶν μακάριων θεῶν», ὄπως γράφει ὁ Ἠσίοδος στήν Θεογονία (στ. 127-128). Ὁ Οὐρανός εἶναι τό πρῶτο ἄρρεν στοιχεῖο τῆς γῆς. Ὁ Οὐρανός καί ἡ Γαία ἔκαναν πολλούς ἀπογόνους: τούς Τιτάνες, τρείς Κύκλωπες καί τρείς Ἐκατόγχειρες. Ἐπειδή μισοῦσε τά παιδιά του τά ἔχωσε στά Τάρταρα, βαθιά στά ἔγκατα τῆς γῆς. Ἀν καί αὐτή ἡ κακή π

Στή Θεογονία τοῦ Ἠσιόδου, τό Χάος, μαζί μέ τή Γαία καί τόν Ἔρω ἀποτέλεσαν τήν πρωταρχική τριάδα ἀπ' τήν ὀποία γεννήθηκαν οἱ θεοί τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας. Ἡ Νύχτα (ἡ Νύξ) ἄφησε στούς κόλπους τοῦ Ἐρέβους τό Κοσμικό Αὐγό ( Κοσμικόν Ὠόν ), ὀπότε καί δημιουργήθηκαν τό Χάος, ἡ Γαία, ὁ Τάρταρος (τά σπλάχνα τῆς Γαίας) καί ὁ Ἔρως. Κατά ἄλλες ἐκδοχές, τό Χάος προϋπῆρχε ὄλων, καί ἀπό αὐτό δημιουργήθηκαν τά παιδιά του, ἡ Γαία, ὁ Τάρταρος, ὁ Ἔρως ἤ Φάνης, ἡ Νύχτα καί ὁ Ἔρεβος. Τό Χάος συμβολίζει τόν Χῶρο τοῦ Σύμπαντος.  Στήν εἰκόνα διακρίνεται τό λατινικό Magnum καί τό ἀγγλικό Chaos. Πηγές:1) Ἠσιόδου, Θεογονία, 2) Βικιπαίδεια