ΝΥΞ (ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ)

Στήν Ἑλληνική Μυθολογία μέ τό ὄνομα Νυξ εἶναι γνωστή ἡ θεότης ποῦ προσωποποιοῦσε τή νύκτα. Ἡ Νυξ ἀναφέρεται ἰδιαίτερα ἀπό τοὐς ὰρχαίους Ἕλληνες ποιητές, ἀλλά ἡ μεγάλη σημασία της στήν Ἑλληνική Μυθολογία ὑπερβαίνει τά ἀπλά λογοτεχνικά πλαίσια. Ἡ Νυξ ἦταν κυρίαρχη, ἀρχέγονη καί κοσμογονική ὀντότης, τήν ὀποία σεβόταν καί φοβόταν ἀκόμη καί ὁ ἴδιος ὁ θεός Δίας. Σύμφωνα μέ τή Θεογονία τοῦ Ἠσιόδου, ἡ Νυξ εἶχε γεννηθεί ἀπό τό Χᾶος καί ἦταν μητέρα πολλῶν ὀντοτήτων, ὄπως τοῦ Ἐρέβους, τοῦ Μώμου, τοῦ Θανάτου κ.ἄ. Περισσότερα γιά αὺτούς θά ποῦμε σέ ἄλλες δημοσιεύσεις.

Αὑτή ἡ θεώρησις -ὅτι δηλαδή ἡ ἠμέρα ἦταν ἀπότοκος τῆς νικτός- ἀντικατόπτριζε καί τήν ὀπτική τοῦ ἀναζητητοῦ. Συνηθίζουμε νά σκεφτόμαστε τήν ἠμέρα καί τή νύκτα σαν δύο ἰσοδύναμες καταστάσεις ποῦ ἑναλλάσσονται σέ ἔναν κῦκλο 24ώρου. Στήν πραγματικότητα, ἡ ἠμέρα -τό φῶς τῆς ἠμέρας- δέν ἀποτελεῖ παρά μία περιορισμένης ἐμβελίας ἐκδήλωση γύρω ἀπό ἄστρα ὄπως ὁ ἤλιος μας. Καί, μπορεί νά ὑπάρχουν δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων ἤλιοι στόν κόσμο, ἐν συβκρίσει ὄμως μέ τάς σκοτεινάς απεραντοσύνας ποῦ εῤκτείνονται ἀνάμεσά τους δέν αποτελοῦν παρά φωτεινές κουκίδες μέσα σέ ἔναν ἀπέραντο σκοτεινό ἐκεανό. Ἡ μεγάλη ἀλήθεια τοῦ κόσμου εἶναι ἡ νύκτα.

Ἡ Νυξ ἀναφέρεται ἁκόμη ἑς θυγατέρα τοῦ Φάνητα, τόν ὀποῖο καί διαδέχθηκε. Ἐν συνεχείᾳ, παρότι παραδίδει τό σκῆπτρο στόν ὑιό της τόν Οὐρανό, ἐξακολουθεῖ νά συμβουλεύει τόσο αὐτόν ὂσο καί τις ἐπόμενες γενεές — τόν Κρόνο καί, ἰδιαίτερα, τόν Δία — ὡς πρός τόν τρόπο δημιουργίας τοῦ κόσμου. Ἡ ἐπιρροή της ὀφείλοταν στίς μαντικές της ἰκανότητες, τίς ὀποίες ἀσκοῦσε ἐντός ἐνός σπηλαίου. Σύμφωνα μέ κάποια ἔνδειξη, κατά τίς παλαιότερες ὀρφικές δοξασίες, ἡ Νυξ ἦταν ἡ πρωταρχική δύναμις (ἀντί τοῦ Χάους). Στόν Ἀριστοφάνη μνημονεύεται ὡς προϋπάρχουσα τοῦ `Ἔρωτα (Φάνης). Ἡ ἴδια ἡ Νυξ δέν ἦταν ἀντικείμενο συστηματικῆς λατρείας ἀπό τούς πιστούς τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας, ἀλλά σχετιζόταν μέ τα. μαντεία. Υπῆρχε δικό της ἀνάθημα ἐντός τοῦ ναοῦ τῆς Δήμητρας ἐν Περγάμῳ, κατά τήν Ἑλληνορρωμαϊκή περίοδο αὐτῆς.

Πηγές: 1) Ἠσιόδου, Θεογονία, 2) iranon.gr/ATHINA/ATHINA23TEXT.htm, 3) Βικιπαίδεια

Ἀναδημοσίευση ἀπό: audacia_est_victoria