Εις μνήμην του Dominique Venner (1935-2013)
Ο Dominique Venner υπήρξε εξέχων Γάλλος εθνικιστής, ευρωπαϊστής φιλόσοφος και ιστορικός. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση στο πρώτο μισό της ζωής του, ενώ μετέπειτα εξέδωσε σειρά βιβλίων με θέμα την νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία και προσπάθησε να αναδείξει την ανάγκη διαφύλαξης της ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Υπήρξε ένθερμος φιλέλλην και θαυμαστής των ομηρικών κειμένων, ιδιαίτερα της Ιλιάδας, την οποία θεωρούσε τον ακρογωναίο λίθο του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο ίδιος έγραφε:“Το πνεύμα της Ιλιάδος είναι σαν ένας υπόγειος ποταμός, αενάως αναγεννώμενος και ανεξάντλητος.”
Ως τελευταία πράξη της ζωής του, επέλεξε την αυτοκτονία στον ναό Notre Dame (Παναγία των Παρισίων), έναν χώρο με ιδιαίτερο εθνικό συμβολισμό για κάθε Γάλλο. Ήθελε με αυτή τη συμβολική πράξη στη δύση του βίου του να περάσει ένα ηχηρό μήνυμα. Στην τελευταία του επιστολή έγραφε τα εξής:
“Ενώ πολλοί άνθρωποι είναι σκλάβοι των ζωών τους, η χειρονομία μου ενσαρκώνει μία ηθική θέλησης.
Παραδίδω τον εαυτό μου στο θάνατο, για να ξυπνήσω κοιμισμένες συνειδήσεις.
Επαναστατώ ενάντια στην μοίρα.
Διαμαρτύρομαι ενάντια στα δηλητήρια της ψυχής και στις επιθυμίες επιδρομέων να καταστρέψουν τις άγκυρες της ταυτότητάς μας, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας, της πιο οικείας βάσης του αιώνιου πολιτισμού μας.
Ο κυρίαρχος λόγος δεν μπορεί να ξεπεράσει τις δηλητηριώδεις ασάφειες του και οι Ευρωπαίοι πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.
[...] μοιραζόμαστε μία κοινή μνήμη που φτάνει μέχρι τον Όμηρο, ως αποθήκη όλων των αξιών στις οποίες θα θεμελιωθεί η μελλοντική μας αναγέννηση, μόλις ξεπεράσουμε την μεταφυσική της ασυδοσίας, την πηγή όλων των σύγχρονων υπερβολών.”
