ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΒΕΛΙΣΑΡΙΟΣ
Ὁ Φλάβιος Βελισάριος (505 - 565) ἦταν εἶς ἐπιφανέστατος στρατηγός τῆς Αὐτοκρατορίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Γεννήθηκε στή μικρή πόλη Γερμέν τῆς Θράκης, τή σημερινό Ὀρμένιο Ἔβρου. Ἀνῆκε σέ ἐκρωμαϊσμένη οἰκογένεια γαιοκτημόνων, πιθανῶς θρακικῆς καταγωγῆς. Θεωρείται ἀπό τούς σπουδαιότερους στρατιωτικούς τῆς βυζαντινῆς καί τῆς μεσαιωνικῆς περιόδου καί εἶς κορυφαῖος στρατηγικός νοῦς. Διακρίθηκε σέ ὄλα τά μέτωπα τοῦ Ἀνατολικού Ῥωμαϊκοῦ Κράτους ἐκείνης τῆς εποχῆς (Μέση Ἀνατολή, Βόρεια Ἀφρική, Ἰταλία, Βαλκάνια) μέ τήν ἐξαίρεση τῆς Ἰσπανίας. Εἰσήγαγε πολλές καινοτομίες στήν ἐκπαίδευση καί τήν ὀργάνωση τοῦ στρατοῦ τῆς ἐποχῆς, καθῶς καί στήν τακτική τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων. Βρίσκονταν ἀνάμεσα στούς στενότερους καί σημαντικότερους συνεργάτες τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ, τόν ὀποῖον συνέδραμε στήν προσπάθεια ἀνασυγκρότισης καί ἐκσυγχρονισμοῦ τῆς αὐτοκρατορίας, κυρίως μέ τήν κτήση τῶν ἐδαφῶν ποῦ ἄνηκαν στήν πάλαι ποτέ ἐνιαία Ῥωμαϊκή Αὐτοκρατορία, κάτι σάν τήν "Μεγάλη Ἰδέα" ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Ἡ ζωή καί ἡ σταδιοδρομία του παρουσιάζουν ἐντονότατες ἐναλλαγές τῆς τύχης, ἐκ τοῦ θριάμβου καί τῆς δόξης στόν παραμερισμό καί τήν ἀπώλεια κᾶθε εὔνοιας, ἀξιωμάτων καί περιουσίας καί ἀντιστρόφως. Ἀνάμεσα στίς μεγαλύτερες ἐπιτυχίες τοῦ βρίσκεται ἡ ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Βανδάλων ποῦ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Ἰουστινιανός μετά τήν πιστή θέση ποῦ κράτησε κατά τήν στάση τοῦ νίκα, τίς νίκες ἐνάντια στούς Ὀστρογοτθους στη Δύση καί τούς Πέρσες στήν Ἀνατολή. Ἡ ἀπόκρουση τῆς εἰσβολῆς τῶν Κουτριγούρων ῆταν ἡ τελευταῖα ἐπιτυχία τοῦ Βελισαρίου. Ἡ ζωή καί τά κατορθώματά του ἔγιναν ἀντικείμενο θαυμασμοῦ ἀνά τούς αἰῶνες καί τροφοδότησαν πολλούς θρύλους καί διηγήσεις. Τό ὄνομά του ἔγινε συνώνυμο τῆς στρατιωτικῆς εὐφυΐας καί ἀνδρείας καί ἀποδιδόταν ὡς τιμητικός χαρακτηρισμός σέ δαφνοστεφείς στρατηγούς.
ΠΗΓΗ: Audacia Est Victoria
